Eerste week op Bali

Hallo lieve mensen,

Na iets meer dan een week onderweg en precies een week op Bali, nu eindelijk een verslag van mij! Let op ik was nogal ijverig dus het is een lang verhaal geworden. ( saaie stukjes kun je overslaan ;) ) Sorry voor de spelfouten maar aangezien mijn laptop het niet meer doet en ik alles via mijn tablet tiep, haalt hij spellingsfouten er niet uit! Dit verslag is van zondag tot zondag, de rest volgt nog! Veel plezier met lezen en mocht je het gelezen hebben commentaar is altijd welkom!

Liefs vanuit Ubud, Bali van Lisanne

7 en 8juli 2014

Vandaag begon mijn reis naar de andere kant van de wereld! Na afscheid genomen te hebben van papa, mama en Jeffrey was het tijd om mijn reis alleen te beginnen. Het begon met een nieuwe incheck manier maar gelukkig werd ik geholpen en werd mijn bagage goed in gecheckt. Het zou ook meteen dor gaan naar Bali, iets wat ik voor de zekerheid maar even na heb gevraagd. Zonder moeite door de paspoort controle heen dus de reis kon verder. Na twee keer geld gehaald te hebben kon ik naar de gate. Ik moest namelijk geld hebben voor Kuala Lumpur en voor Bali en zo handig als ik ben deed ik dat niet in een keer! Bij de gate werd ik nog even grondig gecheckd met een bodyscan en blijkbaar zit er iets raars in mij want ik werd daarna nog even grondig gefouilleerd vooral tussen mijn borsten? Maar ze vonden gelukkig niks dus ik mocht door.De leverpastij die ik voor Fleur mee had genomen was nog even een twijfel gevalletje maar mocht gelukkig toch mee. In het vliegtuig meteen leuk en gezellig contact met een stelletje dat naast me zat en ook richting Bali gingen. Erg prettig dat ik 12 uur naast leuke mensen zat! In het vliegtuig lekker films gekeken en wat muziek geluisterd. Geprobeerd wat te slapen maar dat lukte niet heel erg goed. Bij aankomst was het even zoeken naar hoe ik verder moest. Ik had van Fleur een beschrijving gehad over hoe ik de stad in kwam. Maar eerst was het noodzaak dat ik duidelijkheid kreeg over mijn vervolg vlucht. Na veel gezoek en een verkeerde balie stond ik uiteindelijk bij de goede in de lange wachtrij. Voor mij waren twee vrouwen die blijkbaar dezelfde vlucht hadden als ik. Ze hoorde dat toen ik aan de counter naast hun stond en vroegen of ze even moesten wachten en ze zeiden dat ik maar om een hotel moest vragen. Gelukkig was de mevrouw aan de balie het al aan het regelen. Ik moest naar een andere balie met de trein om daar voucers op te halen. De twee vrouwen die ook uit Nederland kwamen moesten hetzelfde doen dus konden we samen lopen. Ik had meteen een goed gevoel over mijn reis! Bij de tweede balie kreeg ik meteen mijn instapkaart en drie voucers. Voor het vervoer naar het hotel en voor het hotel. Het bleek dat ik niet in het zelfde hotel zat dus toen we bij de taxibalie aankwamen moesten zij een andere kant op. Dit was geen probleem want in mijn eentje lukte het ook prima. Ik werd netjes naar mijn hotel wat een resourt bleek te zijn gebracht. De taxi chauffeur gaf aan dat ik geluk had omdat je normaal naar hele lelijke hotels werd gebracht voor zo'n nacht. Dit bleek ook wel want ik had een super mooi hotel en kamer. Helaas kon ik niet meer naar Fleur omdat ik het te laat vond worden. Bij de balie heb ik geregeld dat er iemand kwam om het pakketje uiteindelijk toch nog te bezorgen bij haar. Erg grappig hoe hier alles geregeld wordt. Er gaat weer een nieuwe wereld voor me open!

Nadat het pakketje geregeld was en ik nog even met mijn dierbaren had geskyped ben ik toch even gaan slapen. Al lukte dit niet zo goed. Dus eigenlijk meer tv gekeken. Midden in de nacht kwam ik ook op het idee mn telefoon nog maar eens op te laden dus ging ik naar de receptie ze keken wel een beetje raar maar hielpenme vriendelijk. Ook hebben ze nog eens bevestigddat ze mij om 3uur zouden wekken en de taxi zouden regelen. Dat vond ik erg vriendelijk.
Toen ik beneden in de lobby aankwam na mijn wake up call moest ik even wachten. Er bleek nog een mevrouw naar Bali te gaan en we hadden de zelfde vlucht en dezelfde taxi.Gezellig met haar een praatje gemaakt en we gingen in dezelfde taxi. Niet zo'n luxe als ik de avond ervoor had gehad helaas. Het leek meer op een matatu maar gelukkig zonder te veel mensen. Op het vliegveld hielp nog een passagier die ook bij ons in de matatu zat ons met de weg vinden. We liepen gezellig met zn drieen op. Weer niet alleen dus! Alles verliep voorspoedig even als de vooruitzichten. Dit veranderde helaas toen we boven Bali vlogen, We hadden al meerdere rondjes gevlogen viel mij op aangezien ik aan het raam zat. Toeb werd er dus ook helaas omgeroepen dat we niet konden landen vanwege het weer?? Of terwijl we gingen door naar Surabaya ofwel Java. Hier moesten we meer dan 2 uur in het vliegtuig zitten en wachten. We kregen wel nootjes en wat drinken maar het was toch jammer. Ik legde me er al snel bij neer en ging nog wat slapen en film kijken want hetvliegtuig was erg luxe met het zelfde systeem als KLM heeft, iets heel anders dus dan de vliegtuigjes van transavia voor korte vluchten. Na een paar uur vertraging weer was het eindelijk zover en landde ik op Bali. Daar moest ik nog een visum halen en andere formaliteiten ondergaan. Dit was niet zo erg aangezien ik natuurlijk weer met iemand aan de praat raakte, dit maal een Italiaan. Na alles gedaan te hebben kon ik met mijn tas naar buiten waar de gids die mijn ouders kende mij op stond te wachten, hij herkende mij meteen en ik hem. Dus dat was mooi. Hij hielp me meteen en hij bracht me gelijk naar een hotel. Dit vond ik eigenlijk wel wat te duur maarja voor de eerste nacht maakte me het niet zoveel uit als ik maar een bed had en mezelf kon opfrissen want het enige wat ik niet had in het hotel was deo helaas.
Na mezelf heerlijk opgefrist te hebben vond ik het tijd om de boel maar eens te verkennen en wat drinken te scoren. Het leek me verstandig om in 1 straat te blijven waarvan ik dacht dat het de hoofdstraat was zodat ik niet kon verdwalen. Ik zocht eigenlijk het strand en toen ik op een gegeven moment een straatje in liep bleek ik al de hele tijd paralel aan het strand gelopen te hebben! Typisch weer een Lisanne actie al zeg ik het zelf. Op het strand overviel me een momentje van geluk en voelde ik me trots dat ik zo ver was gekomen en het voelde gewoon goed! Ik dacht nu moet ik eerst eens het water voelen! Dus slippers uit en door het water lopen.. Komt er ineens een golf aan en is mijn halve broek zijknat! Lisanne actie twee haha. Na terug gelopen te zijn naar het hotel wat ik weer netjes kon vinden ondanks dat ik de straat of denaam van het hotel niet bij me had besloot ik nog op onderzoek uit te gaan naar wat er na het steegje bij het hotel was. En wat bleek ja hoor het strand! Zo dichtbij dat ik de golven bijna al kan horen haha en ik daar de halve stad voor doorlopen. Ofwel Lisanne actie 3! Ik zag meteen een mooi tentje en dacht hier ga ik eens lekker zitten en even genieten vaneen cola en een bintang! Welverdiend vond ik wel. Toen ik het tentje in kwam lopen kwam ineens het liedje hoe van Nilson!? Ik dacht nu ben ik eindelijk na zoveel gedoe op Bali krijg ik Nederlandse muziek. Ik moest meteen lachen en de mensen die er werkte ook en vroegen meteen of ik Nederlands was. Dat moest ik wel beamen en ik zong een stukje mee tot veel plezier van de medewerkers daar.
S avonds kwam de gids me weer ophalen en we gingen samen eten. Hij wist een super mooi restaurant en we gingen samen. Toen ik aan kwam kon ik alleenmaar beaamen dat het prachtig was. Het leek wel een sprookje zo mooi! Allemaal tafels op het strand met kaarsjes en uitkijkend op de mooie zee. Romantischer kon gewoon niet. Op dat moment voelde het wel even raar omdat ik dit graag met een persoon had willen delen en dat is natuurlijk Jeffrey. Maar helaas zat er niks anders op dan daar alleen van te genieten en dat lukte aardig.Binnen moest ik zelf mijn vis gaan kiezen en die werd dan vers bereid! Het was echt heerlijk! Bij thuiskomst viel ik in slaap en toen ik wakker werd en mijn tanden had gepoetst ging ik maar echt slapen want het was laat en ik had een lange reis en dag gehad met veel indrukken.

9 juli
Zo mijn eerste echte dag Bali met opstaan en wakker worden in deze mooie wereld. Helaas was ik vergeten mijn wekker te zetten gisteren en wat bleek ik had tot 11:10 geslapen! Oeps!! Ik dacht nou fijn het ontbijt kan ik wel vergeten want dit was tot 10:00 maar daar was mijn reddende engels Maddy. Hij zei moet je nog ontbijten ik regel het wel! En ja hoor het werd meteen geregeld. Ik heb met 10x verontschuldigd dat ik zo lang had geslapen maar ik zei ook dat het veel was geweest de reis enzo. Mijn eerste Balinese ontbijt smaakte heerlijk! Wel iets anders dan ik gewend was aangezien ze hier gebakkenrijst met ei alsontbijt eten. Ik had wel gelijk een goede bodem voor de dag in ieder geval haha. Daarna gingen we naar mijn nieuwe hotel wat ik op internet had gevonden voor ongeveer 7 euro per nacht. Zo iets was beter voor mijn budget. Na lang gezoek hadden we het eindelijk gevonden. Na wat discussie kreeg ik gelukkig mijn zin voor de prijs want hij wilde dat ik meer betaalde maar ik vond van niet want dit was de prijs van internet. De kamer is nogal sober en het ruikt er naar riool niet echt prettig dus. Maar het is maar voor twee nachten en zo vaak zal ik er niet zijn. Daarbij wat wil je voor 7 euro per nacht dus ik zal niet klagen. Ik heb zelfs gratis wifi en een zwembad! En een eigen verandatje wat dan weer fijn is omdat ik iedereen langs zie komen, zo ook een Duitser die ook alleen reist waardoor we in contact komen. Ik vroeg me al een beetje af hoe ik nieuwe mensen ging ontmoeten hier omdat het soms wel een beetje lastig is. Dit omdat de meeste mensen al met iemand zijn..
De Duitser Jan genaamd wilde nog iets gaan doen die middag. Of naar het strand of een scooter huren. Ik dacht meteen laten we het laatste doen. Hij had namelijk een moterrijbewijs en zei goed te kunnen rijden. Tjah soms moet je risico's nemen in het leven. Dat deed ik nu dus. We hadden een scooter gehuurd en besloten naar de Tanah Lot tempel te gaan want dat scheen het mooist te zijn bij zonsondergang. De weg er naar toe was al een groot avontuur vooral omdat ik de navigator moest zijn. ( gelukkig met hulp van de navigatie van zijn telefoon die prima werkte, zelfs voor de kleinste straatjes). We reden langs kleine dorpjes en langs prachtige landschappen met ondermeer rijstvelden. Nou eet ik al heel mijn leven rijst en nu pas heb ik gezien waar het echt vandaan komt! Super! Aangekomen bij de tempel hadden we prachtig uitzicht! Adembenemend! Het was gelukkig ook niet al te druk dus we konden mooie plaatjes schieten. Ik zou natuurlijk Lisanne niet zijn als ik niet meer wilde haha. Dus besloten we om door het water (dat nogal ruw was) naar de tempel te lopen. Je kon er niet in maar we konden wel zeggen op het eiland te zijn geweest van de Tanah lot tempel! Echt gaaf! Het terrein bestond nog uit meerdere tempels en mooie plekjes die ook nog eens prachtig verlicht waren! Super! Na het bezoek was het tijd voor de terug weg, in het donker! Maar niet anders dan verwacht verliep het goed. Wat wil je ook anders met zo'n goede navigator haha. Onderweg hadden we beide wel honger gekregen en we besloten dus om maar eens wat te gaan eten. Ik wilde heel graag the local food eten en Jan was er ook wel voor in. Dus bij een lokaal tentje zetten we de scooter aan de kant en gingen wat eten. Het was een soort lopend buffet met allemaal ondefineerbare dingen maar je bent maar 1 keer op Bali dus we probeerde gewoon van alles uit. Met natuurlijk reist als bij gerecht! Sommige dingen waren heerlijk en andere wat minder maar het was sowieso een hele mooie ervaring. Ik was trouwens erg blij met het drinken wat ik erbij had genomen aangezien het super pittig was! Toen de rekening kwam sloeg ik stijl achterover! Ik had namelijk gegeten voor 1,04 euro!! Ik ontplofte bijna zo vol zat ik en ik hoefde dus amper te betalen! Daarna vervolgde we onze weg. Na aankomst hadden we even tijd genomen om ons op te frissen en om vervolgens was ik weer eens niet te stuiten en gingen we wat drinken. Ik moest namelijk wachten tot maddy ( de gids) kwam en die kwam pas tegen 3uur! Tijd zat dus.. Een fout die we maakte was dat we de eerste bar wat gingen drinken maar de wodka was super goedkoop dus bestelde we twee cocktails met wodka er in die goed aanslagen. Toen we naar een volgende bar wilde lopen kwamen we hollanders tegen ( te herkennen aan hun Oranje shirts!) We raakte aan de praat, Jan ook aangezien een van de jongens half Duits bleek te zijn.. Het werd gezellig en ze vroegen waar wij gingen kijken en ik zei dat ik het nog niet wist omdat Maddy me zou ophalen. Ze zijden dat we echt mee moesten naar de Red Karpet in Seminyak en dat vonden wij ook wel een goed idee. Dus vroeg ik aan Maddy of dat kon en hij vond het geen probleem! We gingen met zn drieen in de auto naar de bar. Daar aangekomen was het blijkbaar vol maar we mochten achter linten op de parkeer plaats staan waar we dan wel zijn drankjes mochten kopen. Het beeld was in spiegelbeeld dus het werkte voor geen meter! We waren best wel pissig want we waren speciaal helemaal naar zijn bar gekomen en hij behandelde ons niet zo aardig. Uiteindelijk zijn we aan de zijkant gaan staan waar we wel vanaf de goede kant konden kijken. Er stonden meer mensen daar en een paar jongens hadden bier gekocht en dat konde wij dan weer kopen. Dus al met al hartstikke gezellig en veel goedkoper. Helaas hadden we verloren maar Maddy kon me goed opvrolijken! Haha. Toen we in de auto zaten en ik doei wilde zeggen tegen de mensen waar ik bij stond vond Maddy het wel leuk om te vragen of ze ook naar Kuta moesten en dan konden ze wel meerijden! Super grappig ineens vijf wilde mannen in de auto! Ze stelde allemaal vragen of hij dit gratis deed enzovoort haha. Het was echt de meest hilarische autorit van mijn leven. Ze waren echt super blij met de lift en betaalde Maddy nog wat geld voor ze gingen! Echt wat een avond, het was ondanks het verlies van Nederland een groot feest en zelfs op Bali was er grootte saamhorigheid van de Nederlanders! Om half 8 in de morgen kon ik eindelijk naar mn bedje!

10 juli:
Na eerst heel de tijd niks te hebben gedaan en te hebben geslapen tot 15:00 ben ik daarna Kuta ingegaan om te " ontbijten" Dit rond half vier uiteindelijk. Het werd weer lekker nasi goreng aangezien ik wel houd van het Indonesische eten. Na mn ontbijtje ben ik eigenlijk maar weer terug gegaan naar het hotel want ik had niet zo'n trek in het strand vanwege wat hoofdpijn en nog moe zijn. Toen kreeg ik een uitnodiging van een stel mensen waar ik de vorige dag voetbal mee had gekeken om een hapje samen te eten. Ik belde meteen Maddy af die weer langs wilde komen en waar ik ook eigenlijk geen zin in had. Ik dacht ja ik heb jou niet elke dag nodig als ik wat wil gaan eten of doen. Ik friste me zelf wat op ( letterlijk want de douche in deze stik kamer was ijskoud aangezien deze niet eens aangesloten was op warm water!) Daarbij is de stank hier niet te harden maar goed als je er lang genoeg in zit merk je het amper meer. Ze vroegen of ik naar Seminyak kwam en eigenlijk leek me dat wel leuk. Ik probeerde aan de hotel eigenaar uit te leggen dat ik een moterbike wilde nemen en of hij er een wist omdat ik op safe wilde spelen en veilig wilde aankomen. Na lang gepraat begreep hij me eindelijk! Dat is hier namelijk niet zo makkelijk want Engels is lastig. Dus ik op de motorbike naar Seminyak, super gaaf en weer een soort avontuur. Aangekomen daar wat rond gelopen en uiteindelijk op het strand gegeten. Echt adembenemend en eigenlijk ook super Romantisch! Het eerste wat ik natuurlijk dacht was, was Jeffrey maar hier om dit moment te delen. Maar helaas misschien later.. Op zitzakken met kleine tafels konden we genieten van life muziek en het mooie uitzicht over zee. Het eten, waarvan we soort tapas hadden gemaakt omdat we meerdere dingen wilde proeven was heerlijk! Vis en eend. Super! Echt tonijn heerlijk vers en gamba's daar zeg je u tegen. Ik zal hier nog vaak vis gaan eten heb ik het idee want het smaakt allemaal zo vers en heerlijk! Na het eten hebben we een taxi naar Kuta gepakt om daar nog wat te drinken. Eerst zelfs nog gepoold en daarna nog wat gedronken. We kwamen in een club en die was zo gaaf. Eerst kwam je echt binnen maar daarna als je verder liep was er een soort patio waar we onder de sterren en maan konden dansen! Echt zo gaaf! Ook kwamen we nog wat Australische meiden tegen en de avond was echt gewoon kei gezellig! Maar ik ben dit keer wel op tijd weg gegaan aangezien ik de volgende morgen naar Ubud zou reizen en Maddy me rond 12 uur op zou halen.

11 juli:
Eindelijk weg uitdat stink hotel vandaag! Dit keer zo verstandig als ik was wel mijn wekker gezet. Ik wilde gaan ontbijten maar zag op de kaart plus 10000 en het stomme was dat ik gisteren al mijn geld had opgemaakt ( wat al niet zoveel meer was) Dus ik ging terug naar mijn kamer. Toen er geklopt werd en een van de medewerkers vroeg wat ik wilde ontbijten omdat het in begrepen was, was ik erg blij en koos ik de pannenkoek met koffie. 1 ding over Balinese koffie, het is instant koffie! Wat ik niet helemaal door had en dus alles dronk wat ik super vies vond! Logische als je de drap ook op drinkt! ( weer typisch een Lisanne actie zullen we maar zeggen) De pannekoek was op het begin super lekker maar opeens kwam ik banaan tegen, gelukkig was die eerst opgewarmd dus kreeg ik geen last van mijn allergie maar ik vond het niet zo fijn dat dit er ineens in zat maar goed, ik had gratis ontbijt. Dus niks te klagen. Na het ontbijt ging ik even lekker met mijn voetjes in het zwembad zitten en wat lezen. Toen raakte ik aan de praat met een vrouwtje uit Borneo. Weer een erg leuk en eneverend gesprek gehad en ik heb ook mijn vrijwilligers organisatie gepromoot! Echt zo fijn dat ik tot nu toe zoveel aanspraak heb! Dat doet me echt goed en ik voel me nooit alleen eigenlijk! Toen Maddy kwam en mijn tas inpakte zijn we meteen gegaan. Na 4 pinautomaten waar ik maar super weinig kon pinnen zijn we maar doorgereden en besloten we in Ubud wel te pinnen omdat er in het boekje stond dat ik daar meer kon pinnen! Onderweg zag ik een super mooi uitzicht en vroeg Maddy te stoppen om foto's te maken dus dat was erg leuk! Daarna kwamen we ook nog een koffieplantage tegen waar ik koffie kon proeven. Ook de speciale Luwak koffie die gemaakt wordt van de poep van een of ander knaagdier. Erg bijzonder en leuk om te proeven maar lekker is anders. Ook kreeg ik verschillende soorten thee die allemaal verschillende werkingen hadden. Erg leuk om een keer geproefd te hebben al geloof ik niet dat thee het medicijn is voor Kanker maar goed zei geloven er wel in. In de shop wilde ik nog koffie kopen en ze zeiden dat ik met een kaart kon betalen. Natuurlijk bleek dit alleen creditcard te zijn en niet met pinpas. Dus toen werd besloten dat Maddy op de terug weg zou gaan betalen. Hier kan dat allemaal nog, in Nederland zie je dat niet zomaar. Maarja hier geloven ze dan ook in Bad karma. Wat ik eigenlijk wel heel mooi vind.
Aangekomen in Ubud kwam Julian van stichting Sjaki-Tari-Us meteen naar me toe en hebben we samen het appartement geregeld. Wat erg goed is overigens. Mooi twee persoonsbed, Wifi, warm water uit de kraan, alles netjes en schoon en een plafond ventilator. Een airco had ik niet nodig dacht ik want plafondwaaier vind ik goed genoeg. Samen met een van de vrijwilligers hier ben ik meteen naar de supermarkt gelopen wat ik erg leuk vond! Ik werd hier meteen op genomen in de groep en overal bij betrokken. Echt ik voelde me super welkom. Om 18:00 kwam Julian me ophalen voor een rondleiding en wat uitleg over de stichting. Ook belde hij de huisbazin voor een scooter want rond 19:00 zou ik met een groep andere vrijwilligers naar een markt gaan alleen hadden we geen scooters genoeg. Dus kreeg ik ook maar meteen een scooter. Super vet!! Het is echt eeen gaaf ding! Ik vond het eigenlijk wel heel eng op het begin en mijn hart bonkte in mijn keel maar eigenlijk ging het vanaf het begin af aan super goed! De markt was echt heel erg interessant! Ze verkochten er van alles. Eten, kleding, speelgoed noem maar op! Een soort albert kuijp markt in Ubud. Er waren ook bijna geen toeristen wat het nog specialer maakte. Ik heb echt genoten van de trip onder de lokale bevolking. Ik heb ook meteen van alles geproefd en gegeten en het meeste eten vond ik ook echt super lekker! Na de markt gingen we aan de kant van de straat nog een hapje eten. Ik had kolobak genomen soort kipballetjes in deeg gerold met saus. Heel erg lekker! Na de terugreis op de scooter nog even wat gaan drinken bij Noémi en Luuk en toen heerlijk in mijn nieuwe kamer slapen!

12 juli:
Na van morgen heerlijk te hebben uitgeslapen tot een uurtje of 10, aangezien ik nog wat moe was ben ik erop uit getrokken met de scooter. Ik dacht nu heb ik dat ding en mocht ik verdwalen dan zet ik gps wel aan of zo. Dus ik er op uit. Het ging eigenlijk meteen erg goed dat rijden aan de andere kant. Ik heb veel mooie dingen gezien onderweg alleen was het jammer dat ik niet wist waar ik precies was. Het een was nog mooier dan het andere! Ook ben ik in een tempel geweest waar ik een sarong ( doek) om moest. De meneer waar ik geld betaalde zou wel even helpen. Dit ging ook goed tot ik aan het einde van de rit ineens half zonder sarong liep. Echt weer typisch iets voor mij! Ik deed hem maar snel weer om want er was een seremonie aan de gang dus dat was niet zo netjes! Na mijn grote scooter avontuur kwam ik in een keer terug in Ubud en zelfs op bekend terrein. Dus ik dacht ik rijd nog een stukje door en dan eet ik wat ergens achteraf want dat is goedkoper. Ik vond een leuk tentje en heb heerlijk gegeten. Kip met rijst, ook lekker goedkoop. Daarna apte ik naar mn vriend dat ik wel zou skypen en nu naar huis kwam. Nu duurde zo'n ander half uur aangezien ik Lisanne niet zou zijn als ik niet zouverdwalen! Erg knap aangezien ik super dicht in de buurt was. Na heel lang zoeken begon het ook nog eens te hozen. Hoe ze hier op eens allemaal binnen 1 seconde met regenpakken reden begreep ik niet. Ik zag echt iedereen of schuilen of met een regenpak. En daar ging ik dan als blonde blanke op mijn scooter kletsnat in de regen! Ik vond het zo stom dat ik er zelf om moest lachen! Na ander half uur had ik eindelijk het guesthouse gevonden en kon ik nog even skypen, haha. Echt wat een dag was het weer! S avonds ben ik heerlijk uit eten geweest met drie andere vrijwilligers. Het was erg gezzellig. Maar we moesten heeeeel lang zelfs voor Indonesische begrippen lang op ons eten wachten, wat iets minder was. Na het eten viel ook nog eens de stroom uit. Erg romatisch met alleen kaarsen. Al werd het verhaal wat minder leuk toen we hoorden dat op bijna heel Bali de stroom er uit lag en het nog wel even kon duren. Ik iedereen al laten weten dat het even kon duren voor ik contact op nam ivm stroom ging midden in het nacht ineens mijn buitenlamp en ventilator aan. Dus het viel al met al reuze mee!

13 juli:

Vanochtend liep om half 6 de wekker al af! Dit was ik al een tijdje niet meer gewend. Maar ik had besloten mee te gaan om de onsopkomst te gaan zien vanuit de rijstvelden. Samen met 4 andere en een gids gingen we dus al vroeg op pad. Helaas regende het aldoor en was er van zonsopkomst niks te zien. Wel was het erg mooi om de rust en natuur te zien! Het was zo dicht bij Ubud en toch zo rustig. Wel erg jammer dat de natuur zo wordt verpest door nieuwe villa's en hotels. Het was een super mooie wandeling door de natuur en ik heb echt genoten! Onderstussen toen het zo hard regende ook nog even gezellig met zn alleen onder een afdakje geschuild. Het regende in ieder geval niet zo hard als de dag ervoor en ik was dit keer niet drijf nat. Nadat ik nog even wat had bijgeslapen van de wandeling leek het me een super goed idee om nog even naar de super markt te gaan en ook even pasfoto's te laten maken die ik nodig had voor het verlengen van mijn visum. Het idee was goed maar de uitwerking wat minder. Wat ik ondertussen wel gewend ben. Normaal ben je op de scooter namelijk binnen 5 minuten bij de supermarkt maar als je de verkeerde afslag neemt kan het een tijdje duren. Wat het geval was. Toen ik na een uur zoeken nog de goede super markt niet had gevonden ging ik het maar vragen en de meneer in kwestie moest erg lachen omdat ik erg uit de richting was.Iets wat ik stiekem zelf ondertussen ook wel wist. Uiteindelijk heb ik de goede weg toch nog gevonden. Toen opdracht twee het fotowinkeltje vinden. Dit lukte ook weer niet waarop ik Julian het vaste aanspreekpunt van de stichting waar ik vrijwilligerswerk ga doen maar gebeld heb, Hij legde het uit en het was zoals gewoonlijk kei makkelijk te vinden. Het was kei druk in de winkel maar op een of andere manier was ik zo klaar. 4 super mooie pasfoto's met rode achtergrond rijker en maar 3 euro ofzo armer. Beter kan niet. Verder heb ik die avond nog wel samen gegeten weer maar niet veel meer dan dat gedaan aangezien ik erg moe was.