derde stage week in Rangala

Zaterdag 06-11-10
Debby ligt sinds vrijdag in het ziekenhuis. Ze was samen met Daphne M en Ineke op vrijdag eerder naar Kisumu gegaan, in het ziekenhuis besloten ze om haar daar te houden. S ochtends zijn Piet en Ineke naar Deb gegaan en zijn wij boodschappen gaan doen, want we moesten nog een voorraad mee nemen naar Rangala. Ook heb ik al wat spullen gekocht van mijn sponsor geld, ik heb voetballen, en tennisballen gekocht. Ook ballen voor de jongens school want ik vind dat die nogal achtergesteld worden. Alle staigerse gaan naar de miesjes school en die school krijgt ook veel meer. Dat vind ik oneerlijk dus koop ik ook wat spullen voor de jongens school. Thuis kwam Tally, het vrouwtje dat ook bij ons op de compound zit om te vragen hoe het met Debby was. Ze zei ook dat ze naar de film ging en vroeg of we mee gingen. Dat deden we en dan zouden we na de film naar Deb gaan. We gingen naar Eat Pray love. Het was een hele leuke film en de bioscoop was ook gewoon heel goed. Het leek net of we even uit Kenia we waren en gewoon weer in Nederland waren. Na de film zijn we meteen naar Deb gegaan. Ze voelde zich iets beter gelukkig. Daarna zijn we uit eten geweest en heb ik weer vis gegeten. Toen ik klaar was en de ober kwam zei hij, “waarom eet je dat niet op” het waren de graten enzo dus ik zei “ dat kun je toch niet eten” waarop hij weer zei “jawel zal ik jou eens leren hoe je vis eet.” Ik moest mee komen naar de keuken. Daar liet hij me zien dat je alles op kon eten.Er kwam nog een vrouwtje uit de keuken en die liet me zien dat je het hoofd ook op kon eten, ja want als je ogen op eet ga je beter zien, en van het hoofd word je slimer en door de graten krijg je betere tanden. Ik wist niet dat ze alles op zouden eten. Ik heb ook maar mee gegeten en het was gewoon lekker en je kon het makkelijk eten. Dus weer een ervaring rijker. Het was wel erg grappig. Thuis ben ik op tijd gaan slapen.
Zondag 07-11-10
Vandaag was ik vroeg wakker, we hoopte dat Deb uit het ziekenhuis mocht. Ik zag Daphne M nog voor ze naar het ziekenhuis ging en die zei dat het beter was als ik thuis bleef. Helaas mocht Deb niet naar huis want het ging slechter. Daphne M is de hele dag in het ziekenhuis bij haar gebleven. Ik ben met Daphne K even aan het zwembad gaan liggen. Daarna kwamen de ouders van Sanne. Het was heel grappig want die kende weer een goede vriendin van mijn moeder en ze moesten me de groetjes doen en een dikke knuffel geven. Dat was wel heel leuk om te horen! We hebben gezellig geklatst en zijn daarna weer uit eten gegaan.. Het was echt heel gezellig. Maar Daphne en ik wilde nog even langs Debby want wij zouden vanavond wel vertrekken naar Rangala. Het bleek dat het alleen maar slechter te gaan helaas, we hebben wel veel gelachen maar als je na gaat waarom was het niet grappig. Na het bezoek aan Debby zijn we naar huis gegaan en hebben we onze spullen ingepakt. Om half 5 zou Sammie komen om ons op te halen. Helaas was hij veel te laat en toen we bij de bus aan kwamen waren onze plaatsen vergeven, die Piet en Ineke die ochtend hadden gereserveerd! Terwijl we nog aan het discussiëren waren is de bus weg gereden. Daar stonden we dan met al onze spullen! Er was geen bus later en anders hadden we zoieso die bus niet kunnen pakken want dan zou het donker zijn. Dus er zat niks anders op dan te blijven en nieuwe plekken! We hadden nieuwe plekken voor de volgende ochtend en de man van de bus schreef duidelijk de prijs erbij, zodat we zeker waren van onze plaatsen! Eenmaal thius heb ik toch nog al mijn foto’s kunnen plaatsen waar ik eerst geen tijd voor had. We hebben nog wat soep gegeten en daarna zijn we gaan slapen.
Maandag 08-10-10
We hadden Sammie vandaag gevraagd of hij om kwart over negen er kon zijn zodat we zeker wisten dat we op tijd waren. En weer was hij te laat.. Dit keer waren we erg boos. Normaal is het kuskus maar dat hoefde voor ons ook niet. We vinden het niet erg als hij te laat is als we uit eten gaan maar als hij weet dat we daar op tijd moeten zijn, moet hij dus ook op tijd zijn.. Gelukkig waren we op tijd bij het busstation. We stapte nog bijna in de verkeerde bus ook! Haha, maar gelukkig wisten we op tijd de goede te pakken. Daphne en Daphne gingen naast elkaar, ik wilde ook bij het raam zitten dus heb ik mijn plek verwisseld en ik zat naast een andere man. Die ook iets met scholen deed. Hij plette me wel soms maar goed ik vind het fijner om bij het raam te zitten, dan zie je nog wat en ik heb frisse lucht.Met mijn mp3 in was het goed vol te houden. Eenmaal in Rangala moesten we alles nog naar huis sjouwen! Pff het was toch zwaarder dan ik gedacht en die tassen schuurde langs mijn armen. Ik wist niet dat we zo’n lang stuk moesten lopen! Maar goed.. thuis hebben we een soepje gemaakt en heb ik nog wat uitgerust daarna ben ik na de lunch weer naar school gegaan. Daar vroegen ze zich af waar ik was. We hadden iemand gestuurd om te vertellen dat ik pas s middags kwam maar dat was dus niet door gekomen.. nu heb ik gewoon het nummer van het hoofd van de bovenbouw zodat ik die kan bellen. Ik heb nog les gegeven in klas 5 en 6.. Helaas kon ik niet tekenen of naamplaatjes maken want ik had het papier niet mee genomen. Dat was te zwaar om ook nog eens te dragen helaas. Dus hebben we wat gedold en ik heb wat foto’s uit mijn fotoboek laten zien. Heel gezellig. Daarna heb ik met Velma en wat andere meiden nog wat gekletst. Mister Orabo kwam ook even om te kletsen hij zag mijn fotoboek en ging het bekijken. Mama heeft er buren in geschreven en nu wil hij zijn hond zo noemen. Haha, hij heeft namelijk een puppy en hij vind buren een leuke naam. En als het geen buren wordt dan word het Pluto of Doodle. Doodle is de naam van mijn eigen hond dus dat zou wel leuk zijn. Ook moest ik nog bij het hoofd komen, die gaf me een beetje een preek omdat ik niet had gezegd waar ik was en ik vertelde dat ik er niks aan kon doen, toen was het goed. Daarna ben ik naar huis gegaan, want ik had beloofd dat ik zou koken. Uiteindelijk gingen we pannenkoeken bakken en Daphne K wilde dat doen. Toen ze net olie in de pan had gedaan viel het licht uit en goot ze de hete olie over haar vinger. Oftewel ze verbrandde haar vinger. We gingen eerst maar de pannenkoeken die we hadden op eten. Daarna heb ik van het overige pannenkoeken meel de andere gebakken, maar niemand had meer honger. Dus hebben we er twee weggegeven en de rest bewaard. Verder had ik hoofdpijn dus ben ik echt heel vroeg naar bed gegaan. Wel hadden we vandaag het goede nieuws gekregen dat Debby uit het ziekenhuis mocht! Dat het slechter met haar ging kwam waarschijnlijk doordat ze te veel medicijnen had gekregen, maar die hebben hun werk wel goed gedaan want nu was ze weer beter!
Dinsdag 09-10-10
Vanochtend ging ik wat later naar stage, want de headteacher had gezegd dat ik rond 10 over 8, half 9 moest komen. Toen ik aan kwam, kwam ik de deputie headteacher tegen, die verontschuldigde zich want ze had niet gezegd dat ik niet hoefde te komen. Vanwege de examens waren de andere klassen vrij en kon ik niks doen. Ik vond het echt heel jammer en ik zei dat de headteacher had gezegd dat ik wel moest komen. Ze zei nee dat is onzin ga maar naar huis, je kleren wassen en je huis schoonmaken. Ik vond het echt niet leuk. Thuis heb ik inderdaad mijn kleren gewassen, daarna ben ik naar de kleuters gegaan die bij mij op de compound zitten. Ik heb wat schriftjes nagekeken en gesurveilleerd bij het buiten spelen. Wat betekend op een stoel zitten en met de kindjes spelen. Daarna waren de lessen snel afgelopen en ben ik weer naar huis gegaan. Na de lunch pauze ben ik met Daphne M mee geweest naar het babyhome, ik had geen zin om alleen maar thuis te zitten niksen. De kindjes waren erg schattig maar ook huilerig. Rond een uurtje of vijf zijn we weer naar huis gegaan. S avonds nog de lion king gekeken. En daarna weer naar mijn bedje toe..
Woensdag 10-10-10
Vandaag ging ik met Daphne K mee om op de equator school stage te lopen. Dat is een speciale school. Het was erg leuk en er zitten verschillende kinderen, sommige hebben alleen maar epilepsie of kindjes met het syndroom van down en kinderen met een leer achterstand. Eigenlijk dus allerlei kinderen die door een bepaald probleem niet op een normale basisschool kunnen zitten. We gingen met de matatu die natuurlijk al begon te rijden voor dat ik goed en wel zat waardoor ik mijn hoofd stoten.. Toen ik aan kwam werd ik al hartelijk begroet wat erg leuk was. We hebben bij het assembley gekeken wat binnen werd gehouden en wat heel apart was. Die kinderen genoten zichtbaar van het dansen en zingen. Sommige konden niet zingen en maakte alleen geluidjes maar dat was ook goed. Erg leuk dus. We zijn daarna naar het nieuwe gebouw achter op de compound gegaan. Dat staat helemaal leeg en is erg groot en luxe. Er zijn ook douches en wc’s maar er wordt nog niks mee gedaan echt heel erg zonde! Daar hebben we rond gekeken en Daphne heeft de maten opgeschreven zodat er misschien eerder gebruikt van gemaakt kan worden! Verder hebben we die ochtend bij de kinderen gezeten, Daphne was in slaap gevallen met haar maar Bernard op schoot. Heel schattig om te zien. Ik heb ondertussen nog samen met Joseph en Freddie rekenen gedaan. Ze hadden ook geen les vanwege examens maar ze waren erg leergierig. Joseph is echt mijn schatje hij is erg slim vind ik maar hij kan niet zo goed Engels dus het is soms moeilijk om hem te verstaan of begrijpen. Maar hij deed allemaal deel sommen en optel sommen wat ik erg knap vond. De tijd ging erg snel en voor ik het wist gingen we al weer eten! Nou dat was niet het beste wat ik ooit gegeten had zeg maar.. Het was bonen met maïs.. Naja het was eetbaar en je moest veel drinken om het weg te krijgen.. En soms zat er echt iets vies tussen waardoor je een vieze smaak in je mond kreeg! Dus dat was niet geweldig maar wel goed voor de lijn haha! Na het eten werden de kinderen gewassen dat was echt heel grappig om te zien al die blote billetjes! Wel werd dat best ruw gedaan en ze waren maar twee minuten met ieder kind bezig, maarja wat wil je met zo veel kinderen, en het is al goed dat ze twee keer per dag gewassen worden. Thuis worden ze vaak niet eens gewassen omdat ze bang zijn dat ze er iets van krijgen. Daarna ging het heel hard regenen dus moesten we wachten tot dat voorbij was om naar het andere gebouw te gaan. De middag ging erg snel en voor ik het wist was het tijd om naar huis gegaan. Emma de stage begeleider van Daphne vroeg of ik morgen weer kwam en zei tegen Daphne dat ze me niet thuis kon laten en me mee moest nemen. Ik vond het erg leuk dus ik zei dat ik de volgende dag ook wel mee zou komen. Mijn slippers leken wel klompen toen we terug gingen die modder plakte echt vast aan je slippers echt heel vies. Daarna natuurlijk weer met de matatu die dit keer niet zo vol zat gelukkig. S avonds hebben we nog film gekeken.
Donderdag 11-11-10
Ik had besloten om vandaag weer met Daphne K mee te gaan. Dus weer in de matatu, die dit keer heel rustig was en heel hoog was dus stootte je je kop niet zo snel. Eenmaal aangekomen kwam een meisje met het syndroom van down naar me toe en wilde mijn tas dragen, echt zo lief. Ze liep een tijdje met ons mee met mijn tas. Het assembley begon vroeg vandaag dus gingen we eerst naar het assembley. Ik vond het echt weer geweldig en ik klapte dan ook met volle overtuiging mee op de liedjes. Na het assembley zijn Daphne en ik met een keniaanse begeleidster naar Ugunja ( met de matatu die over vol zat en ik helemaal geplet zat en bang was dat ik er uit viel) gegaan om daar vers fruit voor de kinderen te kopen. We moesten natuurlijk begeleiding krijgen van iemand uit Kenia want anders werden we afgezet. Daphne heeft meer dan honderd sinasappels gekocht. Het was even een klus en we waren blij dat dat vrouwtje was mee gegaan anders hadden we het ook nooit gevonden. De sinasappels die in een grote zak zaten hebben we op een motor gezet en die heeft ze bij school gedropt. Ondertussen heb ik nog even papier gekocht voor mijn eigen school waar ik morgen weer naar toe ga! Daarna waren we wel dorstig dus zijn we nog even wat gaan drinken. Het Keniaanse vrouwtje ging na het drinken weg en wij bleven nog even zitten, er kwam een man bij ons zitten die allemaal liep te mouwen over van alles en nog wat haha. Daarna kocht hij verse frietjes voor ons. Het leek Nederland wel, gewoon een bakje friet en wat ketchup. Dat was wel lekker, daarna weer met de matatu. Ik dacht echt dat ik eruit zou vallen. Maar goed beter dan lopen. Eenmaal terug hebben we niet veel gedaan. Een beetje bij de kinderen gezeten en gedommeld. Toen ik samen met een meisje op mijn schoot in slaap was gedommeld, trok er eentje aan mijn teen, haha. Dus toen werd ik weer wakker. Het zijn echt wel allemaal schatjes. Dit keer was de lunch skumawikie met rijst dus dat was een stuk beter. De kinderen kregen ook nog de sinaasappels waar ze heel blij meer waren. Toen we bij het kantoortje van Emma waren, werd er een kindje niet goed. Daphne zag aan zijn houding dat het Joseph was. Ze zei dat ik niet moest schrikken omdat zijn hoofd waarschijnlijk helemaal open zou liggen. Toen we aan kwamen bleek dat ook zo te zijn. Ik vond het heel erg. Zijn hoofd was open geschaafd aan de grond, zelfs zijn haar was eraf! Heel erg om te zien. Ik heb geholpen door de watjes vast te houden, meer kon ik niet doen. Toen het weer iets beter met hem ging en hij op een matras lag buiten en zijn wonden schoongemaakt waren, viel er precies toen ik er op keek een meisje plat achterover. Ik schrok heel erg want ze ging gewoon plat, ik zei dat er nog iemand viel en toen moest Emma gauw daar heen. Ik heb veel bewondering voor haar want normaal doet ze dus alles in haar eentje. Dat vond ik echt heel knap. Toen Joseph weer uit zijn aanval was ben ik met hem naar het kantoortje gelopen en kreeg hij wat eten. En daarna zijn medicijnen en toen ging hij naar bed. Ik vond het zo sneu voor het manneke! Maar ja dat hoort er hier ook bij, en ik had gewoon geluk dat er gister niks gebeurt was. Maar ja het is wel leerzaam om te zien. Na al die gebeurtenissen hebben we met de laptop van Daphne Steve een wat oudere jongen, patience geleerd. Ondertussen zat het meisje van die andere aanval ook in het kantoortje om te eten en bij te komen. Ze moest een beetje wakker blijven dus af en toe riep ik of Emma om haar wakker te houden of we danste een beetje. Ik heb nog wat foto’s laten maken door Freddie dat erg leuk vond. Daarna gingen we naar huis, na een vermoeiende dag. S avonds hebben we lekker naar Nederlandse muziek geluisterd! Haha ik had namelijk 5 cd’s gekregen voor ik weg ging. Het was wel gezellig, maar het zou beter zijn geweest als Debby er weer was. Het is toch niet zo compleet zonder haar, maar morgen gaan we weer naar Kisumu en dan zien we haar weer!
Vrijdag 13-11-10
Vanochtend werd ik echt moeilijk wakker! Maar goed, toen ik op school kwam was er eerst het Assembley. Daarna heb ik uitgeprobeerd of internet het deed op de school omdat ik met Barbara zou skypen met de leraren erbij. Het internet deed het en daarna heb ik wat aan school gewerkt. Daarna ging ik met wat meiden en leraren met de laptop naar de kamer om daar te skypen. Helaas deed het internet het niet goed genoeg dus lukte het niet. Toen hebben ze gebeld, dat was wel heel leuk. Daarna heb ik wat lessen voorbereid in de lerarenkamer en toen was het al weer lunch pauze. Na de pauze zou ik alleen nog mijn twee lessen doen en daarna naar hyuis gaan. Ik heb in groep 4 en 5 dezelfde les gegeven. In Ugunja had ik de vorige dag papier gekocht en dat had ik mee genomen dus nu konden we naam kaartjes maken. Dat vonden ze erg leuk! De les duurde tot 10 over 3 en ik moest om 4 met de bus. Dus heb ik heel erg gehaast om terug te gaan maar iedereen bleef praten, wat natuurlijk wel gezellig was, maarja ik moest weg. Dus ben ik naar huis gerend wat niet echt een pretje is. Ik heb al mijn spullen bij elkaar gepakt en toen gingen we al naar de weg om op de bus te wachten. Het duurde nog best lang voor hij er was. En er kwam een dronken man die geld wilde maar we hebben hem niks gegeven en uiteindelijk ging hij weg. Daarna kwam de bus en de reis verliep goed. Eenmaal aangekomen was het weer gezellig dat we thuis waren en we zijn lekker gaan eten bij de green garden met z’n allen! Das toch beter dan met z’n vijven! Daarna hebben we nog met z’n vieren een film gekeken in bed en daarna naar bed.