4e weekend en 4e stageweek!

Zaterdag 25-09-2010

Zoals ik vorige week vertelde ben ik vandaag naar het kakamega forest geweest. We moesten om half 7 al op! Pff en dat voor een zaterdag! Om half 8 moesten we klaar staan want dan zou Consulata ons op komen halen. Helaas stond ze in de file dus moesten we een half uur wachten. Toen ze er was bleek ze met een soort pick up truck gekomen te zijn. In de laadbak waren banken en het was overdekt met zeil. Echt super leuk! We sprongen achter in en begonnen onze reis. Het begin was heel rustig de weg was goed en er zwaaiden veel mensen naar ons. Vooral veel kinderen. Ik zat aan de buiten kant dus kon ik alles goed zien. Na een korte tijd werd de weg wat minder goed. Er waren veel kuilen in de weg en de chauffeur ontweek ze door soms aan de andere kant van de weg te rijden. Dat was wel spannend soms. De natuur was echt heel erg mooi om te zien en als dan al die mensen zwaaien voel ik me net de konigin! Haha, het is natuurlijk ook wel apart om mzungu’s in zo’n pick up te zien zitten. Debbie en Daphne M voelde zich niet lekker en op eens riep Debbie dat we moesten stoppen. We stopte en Debbie zakte zowat in elkaar. Heel zielig om te zien. Daphne voelde zich ook niet goed. Ondertussen ben ik een beetje rond gaan kijken naar de natuur. Echt prachtig en er waren wat kinderen waar ik naar zwaaiden. We hebben even stil gestaan en besloten toen om verder te gaan, Daphne en Debbie gingen voor in zitten zodat ze overzicht hadden op de weg en minder snel misselijk werden. Consulata kwam bij ons achter in zitten. De reis ging verder. Wij dachten dat het ongeveer ander half uur zou duren. Dit was dus niet waar. Consulata had dat gezegd omdat ze bang was dat we anders niet zouden gaan. Een beetje raar maarja. Ik vond de reis echt een super leuke ervaring. We werden wel heel erg door elkaar geschud haha. We hebben nog even een pitstop gemaakt om wat eten en drinken te kopen, helaas was er niet veel te koop, maar wel Maria biscuitjes en soda dus nam ik dat maar. We gingen weer verder en toen we dichter bij het forest kwamen was er geen verharde weg meer maar een soort zandweg, die nog meer kuilen bevatte. Ik kon niks anders doen dan lachen. En zwaaien natuurlijk naar de verbaasde gezichten. Echt ik vond het zo leuk. Eindelijk waren we er. Vandaag waren er toevallig belangrijke mensen hoorde we. Maar we wisten niet precies wie het waren. We kregen een gids en gingen met hem het regenwoud in. We gingen met z’n achten Consulata en de driver gingen ook mee. We moesten eerst nog een stuk over de weg lopen en daarna kwamen we bij een bord waar we een foto maakte en wat aangaf dat we het forest in gingen. De gids liep erg snel! We hadden echt het gevoel alsof hij de halve marathon wilde lopen! En dan soms stopte hij even om iets uit te leggen en om te zorgen dat iedereen er weer bij was. Gelukkig was er maar een pad dus konden we niet verdwalen. Op een gegeven moment lag er een hoge boomstronk dus Ineke hielp iedereen er zo’n beetje over heen en waarschuwde voor de modder. Toen ze zelf weg wilde lopen liep ze alleen tegen een boom aan. Haha het was maar een klein boompje dat er al de hele tijd stond. Ik lag helemaal in een deuk. Ze zei “wie zet er in het regenwoud een boom neer” ofzoiets. Haha heel erg grappig. Naar mate we verder het regenwoud in gingen, ging de weg stijler omhoog. We zouden ook een berg op klimmen om vanuit de top een overzicht van het regenwoud te krijgen. Ik was helemaal buiten adem toen we op de helft waren. We wachten even tot iedereen er weer was en dan kon je beslissen of je nog verder wilde omhoog of niet. Ik wilde wel verder, het leek me erg leuk om te zien. Samen met Daphne K, Ineke, Piet, de driver en de gids gingen we verder omhoog de rest bleef beneden uit rusten. Het was nog een hele klim naar boven! En ik merkte echt wel dat ik de laatste tijd weinig aan mijn conditie had gedaan. ( misschien een goed voornemen alvast voor 2011? ) Eenmaal boven was er een adem benemend uitzicht! Dat kun je echt op geen foto weergeven! Echt prachtig! We zijn ook nog naar de andere kant gelopen van de berg om daar het uitzicht te zien. Ineke heeft wat mooie foto’s gemaakt. Mijn camera was helaas leeg, maarja Ineke is daar toch veel professioneler in dus liet ik dat aan haar over. Ze heeft hele leuke foto’s gemaakt en het werd een soort fotoshoot haha. De gids besloot dat het maar weer tijd werd om terug te gaan naar de anderen. Dit keer langs een andere gelukkig minder stijle weg. Ik was al bang dat we via dezelfde weg terug moesten. En dat was heel stijl met losse stenen. Gelukkig was dat niet het geval. Toen we al een end naar benenden waren zagen we een andere groep naar boven gaan, dus wij zwaaien. Dat was wel grappig om te zien. Eenmaal terug bij de anderen zijn we terug gegaan via een andere weg. We hebben apen gezien dat was wel heel leuk en er waren ook veel vlinders. Wel vond ik het een beetje tegen vallen. Ik had verwacht meer te zien, maar helaas de dieren bleven weg. Er waren ook maar een paar apen en je moest er goed voor kijken. Al met al was het een hele mooie ervaring, want de stilte en de natuurlijke geluiden zijn echt mooi. Het leek wel een natuur cd! Prachtig! We moesten weer terug over de weg, maar nu was de weg een stuk langer omdat we er langs een andere kant uit waren gegaan, dat vond ik wel jammer. Onderweg nog vlinders gezien en ik ben langzaam met Ineke en Consulata terug gelopen, aangezien ze niet zo snel is. Het was erg gezellig en toen we terug waren kregen we friet met vis. Dat was wel lekker. Ook kregen we een fruit salade, een beetje jammer dat ik daar allergisch voor ben maarja niks aan te doen. Ook kregen we nog chocomelk! Heerlijk! Wel een raar idee warme chocomelk in Kenia. Maar het was erg lekker. Daarna weer terug in de pick up om terug te gaan naar Kisumu. Eerst maakte we nog een kleine omweg langs de crying Stone. Een steen die “huilt” het was wel mooi om te zien. Maar iedereen was moe, dus we zijn er verder niet meer naar toe geweest. We hebben even langs de weg gekeken en dat was genoeg. Tijdens de terug weg vroeg Consulata of ze even langs een vriendin mocht. Dus we gingen daar heen en werden uitgenodigd! Daphne K, Piet, Ineke en ik gingen mee. We kwamen op een soort boeren erfje waar twee koeien liepen en wat kippen. Er stonden 3 huisjes. Die vrouw woonden daar met haar schoonmoeder en kinderen. Ik snapte niet het hele verband van. Maar er woonden kinderen een oude vrouw. En een ziek kind. Zij was al wat ouder en zat in een opgesloten kamer in het huisje. Ze was geestelijk ziek. Heel zielig om te zien, maar we hebben haar wel even de hand geschud. Verder hebben we even in de huisje gekeken. Echt heel leuk om te zien hoe ze hier echt leven. Deze mensen waren wel iets rijker aangezien ze goede behuizing hadden en veel meubilair en kasten. Het was erg leuk en gezellig ingericht. Wel was het erg klein. De mensen waren erg gast vrij. De oude vrouw, de schoonmoeder van de vriendin van Consulata, was heel aardig en praatte heel vriendelijk tegen ons, alleen in het Swahili dus we verstonden er niks van. Toen kwam haar schoondochter binnen en die vertaalde het voor ons. Het kwam er op neer dat ze het heel leuk vond dat we er waren. In de tuin, heel bizar lag een graf. Dat vond ik wel raar, dat was de man van de oude vrouw. Als je hier in Kenia eigen grond hebt begraaf je familie leden in de tuin. Heel eigenaardig! Maarja Consulata had even hallo kunnen zeggen en was dolblij en we gingen er weer vandoor. We zaten nu met de cabine nog meer overkapt omdat het regende. Het gaf wel iets extra’s vond ik. Op een gegeven moment kwam er een hobbel waar we niet op gerekend hadden. En Debbie ging met haar hoofd door het zeil. Gelukkig dat ze tegen het zeil aan kwam en niet tegen een van de stangen. Ik zat onder tussen bijna bij Piet op schoot. Haha het was wel erg grappig! We kwamen in het half donker terug aan. We waren erg moe en door elkaar geschud. We hebben lekker wat soep en brood gegeten en gekaard daarna lekker slapen en alle indrukken weer verwerken!

Zondag 26-09-2010

Vannacht werd ik om 3 uur ineens wakker. Mijn buik deed raar en ik voelde me niet goed. Ik ging naar de wc en ja hoor Lisanne kon natuurlijk niet achter blijven met de diaree. Pff, maar tot overmaat van ramp was het niet alleen diaree! Ik moest ook nog overgeven. Ik snapte niet wat er aan de hand was want, ik ging s avonds met een goed gevoel slapen en er was niks aan de hand! Maarja, zo ben ik een paar keer heen en weer gelopen naar de wc, zonder te slapen. Ik wist dat Piet en Ineke s ochtends vroeg naar de markt gingen dus vroeg ik hen om raad. Ik moest maar diaree remmers in nemen en pilletjes voor de misselijkheid. Ze waren nog niet uitgepraat of ik kon weer rennen naar de wc om over mijn nek te gaan. Uiteindelijk pillen in genomen en gaan slapen. Ook kreeg ik een O.r.s. aangezien ik niks binnen hield. In de loop van de ochtend was de diaree over gelukkig! Helaas bleef ik overgeven. Ik kon niet rond lopen of lang zitten want dan kwam alles omhoog. Heel vervelend! Aan het eind van de middag ben ik maar recht op in bes gaan zitten om te skypen. Aangezien Thom mijn broer zijn verjaardag vierde en ik er ook even bij kon zijn. Gelukkig merkte niemand het op dat ik zo ziek was en het was wel gezellig. Ik ben s avonds op tijd gaan slapen en voor het slapen gaan moest alles er nog een keer uit helaas. De meiden zorgde wel heel goed voor mij en waren erg bezorgd. Echt heel lief! Ik was blij dat ik hun er bij had! Ook moest ik eerst checken of ik geen koorts had, want dan had het hele verhaal een andere wending gehad maar gelukkig was dit niet het geval! En dus kon ik gaan slapen.

Maandag 27-09-2010

Vanochtend werd ik gewekt door een of andere auto met keiharde muziek op. Ik voelde me nog niet zo goed maar ik had wel de hele nacht geslapen. Ik moest nog thuis blijven helaas. Want vandaag zou ik te horen krijgen of mijn kleuters iets gewonnen hadden en ik zou een foto als herinnering krijgen. Maarja er zat niks anders op dan te rusten want mijn maag had een flinke opdonder gehad. Ik had gewoon spierpijn in mijn buik. Vandaag heb ik dus niet veel gedaan, gelukkig ging het wel een heel stuk beter en ik hoefde niet meer over te geven en had geen diaree meer! Ik was helemaal blij. Wel moest ik nog veel drinken en ik at ook weinig. Ik ben ook lekker vroeg weer gaan slapen.

Dinsdag 28-09-2010

Vandaag moest ik nog maar een dagje thuis blijven van Ineke. Ik moest nog een beetje rusten en even wennen aan het opstaan enzo. En s middags konden we dan naar het ministerie van onderwijs samen met Millicent. Ik verheugde me erg op want het leek me erg leuk. Toen we er waren moest ik met een lift! In Nederland houd ik al niet van liften laat staan in Kenia! Maar alles ging goed. We moesten heel even wachten wat de mevrouw in kwestie zat in een vergadering. Nou dat even wachten was volgens mij nog geen 3 minuten! Erg snel dus! Maar ze had ook weinig tijd en we hebben heel even wat woorden gewisseld en foto’s gemaakt en toen gingen we al weer. Wel werden we uitgenodigd dat als Corrie er was om dan samen met haar bij haar Ugali te gaan eten. Erg lief van haar en ik hoop dat het door gaat! Ook moest ik nog even gaan pinnen aangezien de rest dat zondag al gedaan had. Toen we buiten kwamen zag Ineke een kraampje met cd’s daar ging ze heen. Millicent liep met mij naar de auto dus ik dacht dat ik moest gaan zitten en dat zij ook zou gaan zitten. Dit was niet het geval Millicent ging naar Ineke en toen zat ik in de auto met de chauffeur. Hij was wel heel aardig maar op eens reed hij weg. Ik dacht wat krijgen we nou. Maar hij zei we moeten even een rondje reiden want ik zie de parkeer wachters aan komen en dan moet ik betalen. We reden een rondje en ik keek naar alles wat er te zien was. Onder tussen waren we lekker aan het babbelen over wat ik allemaal gezien had en wat hij daar nog meer van wist. Heel gezellig. Uiteindelijk kwamen we terug bij Ineke en Millicent en we reden verder. Ineke had twee cd’s gekocht ( later bleek dat er niks op de cd’s stond, helaas dus een miskoop!) Ik weet niet hoe de chauffeur op het idee kwam maar we gingen naar een school en opvang voor straat kinderen in Kisumu. Heel leuk om te zien. Ons werd verteld hoe het allemaal in elkaar stak. Ze halen kinderen van straat en zorgen dat ze het gevaar van de straat bespaart blijft. Als ze weer terug op de rails zijn dan herenigen ze de kinderen weer met hun familie. Als er problemen zijn in de familie worden die ook aangepakt. Echt zo’n mooi initiatief! We hebben wat rond gekeken en wat mensen ontmoet. Ook waren er daar meer mzungu’s wat wel grappig was. Ze verkochten ook rijst daar, dus die hebben we voor het goede doel gekocht.. En we gaan ze helpen met flessen sparen. Ik weet niet precies waarom ze die opspaarde maar, het was voor de kinderen, dus gaan wij onze legen flessen ook daar heen brengen. We zijn daar even gebleven en hebben alles gezien. Toen reden we terug naar huis. Onderweg was er ineens allemaal stennis. En toen bleek dat er een naakte man rondliep! Hij had alleen een T-shirt aan! Nou ik kan je nu dus vertellen dat de fabel over grote piemels niet waar is, haha! Maar goed. We zijn weer goed en wel thuis gekomen en ik ben weer een ervaring rijker. Door alleen maar rond rijden en kijken zie je al zoveel! Echt onbeschrijfelijk!

Woensdag 29-09-2010

Vandaag kon ik weer naar stage! Ik was echt blij dat ik niet meer alleen thuis hoefde te zitten. Dan ga je je gauw vervelen! En ik miste mijn schatjes natuurlijk! Mij hadden ze ook gemist, aangezien ook teacher Sylvia er die twee dagen niet was. Heel toevallig, maar ook pech voor de kinderen want nu hadden ze geen leraar. Maar dat is allemaal opgelost. Eerst ben ik nog naar de kleuter juf gegaan,, om te vragen naar de foto’s van vrijdag. Helaas staat ze op een foto met haar ogen dicht. Maarja het zijn wel twee leuke herinneringsfoto’s! We hebben wat gekletst en daarna ben ik naar mijn eigen klas gegaan. Vandaag stonden er nog geen lessen gepland voor mij aangezien ik er nu drie dagen niet was geweest. Vrijdag was ik met de kleuters weg dus toen heb ik ze ook niet meer gezien. Ik heb alleen wat dingen na gekeken en wat gelezen in mijn mooie boek de blanke Massai. Op het eind van de dag hadden de kiswahili op een of andere manier heb ik een hekel aan de man die dat geeft. Hij komt nooit naar me toe om hallo te zeggen ( wat hier wel gebruikelijk is) en hij loopt altijd te meppen. Hij is niet aardig voor de kinderen, en heeft altijd al zijn eigen mepding bij. Hij slaat de kinderen als ze niet opletten of iets fout doen. Dat kan ik niet uitstaan. Maar dit keer vroeg teacher Sylvia of ik mee eerder naar huis ging. Ik moest dan wel eerst omdat ze niet door de headteacher gezien wilde worden. Dat we samen weg gingen. Ik stemde in want, ik was best wel moe. Dus ik ging eerst en wachtte toen op haar tot ze naar de poort kwam. We liepen samen terug naar huis. Wel vond ik het stom om weg te gaan, terwijl die vreselijke vent daar nog was. Maar als ik het hem weer zie doen en ik heb genoeg moed verzamelt ( die stapelt zich nu wel op! ) dan zeg ik dat het verboden is en dat de headteacher mij belooft had dat er niet op deze manier meer geslagen werd. Ik hoop hem morgen te zien en het hem te zeggen. Thuis kreeg ik te horen wat we gingen eten. Ik was in de 7de hemel! We aten rode kool met gekookte aardappelen en een gehaktbal! Heerlijk mijn lievelingseten! Het smaakte wel een beetje anders maar was heerlijk, het was ook de eerste keer dat we gekookte aardappelen aten aangezien niet iedereen hier van houd. Heerlijk! Ik had zoveel gegeten dat mijn buik er pijn van deed. S avonds hebben we weer wat gekaard en toen weer naar bed, het was weer best een vermoeiende dag vandaag namelijk!

Donderdag 30-09-2010

Vandaag stond ik zoals gewoonlijk weer vroeg op. Gelukkig had ik vannacht wel goed geslapen! Nadat ik al mijn spulletjes had gepakt ging ik naar stage. Er was niet zo veel te doen op het begin. Alle klassen hadden les en er is iets mis met de time table waardoor ik niet weet wanneer ik een les kan geven. Wel wist ik dat ik vandaag naar 6 Dolphin kon voor een zelf gekozen les. De ochtend heb ik doorgebracht met aan mijn opdrachten voor school werken en mijn boek de blanke Massai lezen. Ik heb hem nu al uit! Maandag was ik er in begonnen en nu was hij al uit terwijl het een best dik boek is. Maar heel erg mooi en er staan al best veel herkenbare dingen in. Daarna had teacher Sylvia een Engelse les zodat ik wat ze had opgegeven kon nakijken. Ook is er een nieuwe science leraar. Ik bewonder hem heel erg aangezien hij de eerste leraar is die ik heb gezien hier die echt plezier in zijn werk heeft! Hij deed zo leuk met de kinderen en ik zag dat ze het erg naar hun zin hadden. Ze deden allemaal heel goed mee en als iemand iets verkeerd deed strafte hij niet door te slaan maar door een grapje ofzo. Echt zo leuk! De kinderen zeiden aan het eind van de les dat hij niet mocht gaan en dat hij door moest gaan! Hij bleef iets langer maar zei toen dat hij toch moest gaan lunchen. Ik heb hem verteld hoe ik er over dacht en het was echt een gezellig gesprek. Echt een man met passie voor zijn vak! Mooi om te zien! Daarna ging ik ook maar lunchen thuis. Na de lunch vroeg teacher Sylvia om koud water, aangezien zei heel vaak iets voor mij koopt ben ik even terug gelopen naar huis voor koud water. Dat vond ze zo lief. Ze had me wel een sms gestuurd maar die las ik pas op school.. Helaas hadden de kinderen geen Kiswhahili vandaag dus kon ik niks tegen die man zeggen. Maar er komt nog wel een ander moment. Toen ik net binnen was, kwam er een meisje van 6 Dolphin naar mijn klas en vroeg of ik les wilde geven. Ik zei dat dat toch pas om 4 uur was maar dat bleek niet zo te zijn. Dus ben ik meteen gegaan om mijn les te doen. Ze vonden het allemaal heel erg leuk. Ze moesten een brief schrijven en een tekening maken. Daarna heb ik ook nog wat foto’s gemaakt en laten maken. Door de zelfde jongen die Barbara altijd inhuurde, haha. Ik hoorde dat hij dat altijd bij haar deed en vroeg of hij het bij mij ook wilde doen en dat wilde hij heel graag. Het was echt een hele gezellige les! En daarna heb ik gezellig bij de leraar gezeten en wat gekletst hij gaat mij nu Kiswahili leren en ik heb Nederlands. Dat vind hij een mooie taal zegt hij haha! Ook heb ik hem geholpen met wat dingen nakijken. Toen ik terug kwam in mijn eigen klasje waren ze al bang dat ik nu naar die andere klas zou gaan. Ik heb ze gerustgesteld en gezegd dat ze mijn klasje zijn! Daar waren ze tevreden mee en ik zelf ook. Ik hoop dat ik snel weet wanneer ik lessen kan geven, aangezien ik nog maar 2 weken heb hier! De tijd gaat echt heel snel! Morgen zijn we al een maand in Kenia.. echt onvoorstelbaar. Ik ben doordat ik bij groep 6 was wel langer gebleven, omdat zei tot 6 uur naar school gaan. Daardoor was ik helaas te laat voor het eten. Maarja ik kon het opwarmen en alsnog op eten! Haha. Daarna ben ik met Ineke en Daphne K naar de Tuskeys gegaan. Ik hoorde dat ze daar heen gingen en wilde nog wat meer potloden kopen en ook nog wat ballen, om te voetballen en ik wil ze wat spellen leren uit Nederland. Maar helaas ballen hadden ze niet. Wel potloden. In de Tuskeys kwam ik de lerares van de kleuters tegen, echt toevallig! We hebben snel een praatje gemaakt daarna moest ze door want ze moest nog ver om naar huis te gaan. Ik heb beloofd om morgen weer langs te gaan, de kinderen willen me graag weer zien.. Dus morgen weer lekker naar stage, heb er al weer zin in! En nu lekker slapen!

Vrijdag 01-10-2010

Jaja vandaag al een maand in Kenia! En het verveelt nog steeds niet en ik besef steeds meer dat het allemaal zo voorbij is. Maar ik geniet er niet minder om! Vandaag is ook Debby jarig. Dus ik stond iets vroeger op om mijn slingers op te hangen voor haar. Ik kon alleen geen goede plek vinden dus nu hangen ze heel laag door de gezamenlijke keuken, haha. We hebben haar ook verrast met feesttoeters, haha. Daphne M en ik kwamen haar kamer er mee binnen, helaas was ze al wel wakker maar goed. Het was wel grappig. Daarna rustig ontbijten tot Piet en Ineke kwamen met de cadeautjes en Piet met de filmcamera haha. Lekker hoor met een ochtend hoofd! Daarna gingen we allemaal naar stagen. Vandaag was er een lang Assembly pff.. Mijn benen werden er moe van. Ook moest ik veel kinderen van groep 8 feliciteren met hun behaalde resultaten. Dat was wel gra